Het geluk van Limburg is een toneelstuk van de Toneelgroep Maastricht (met Jan Stapel) dat momenteel loopt in de Rodahallen. Een reis langs het geluk van Limburg in de tijd dat de mijnen nog open waren. We speelden deze keer met alle 4 teams op 4 verschillende plekken in Limburg (te weten: Reuver, Geulle, Voerendaal en Helden) en niet in Maastricht! In dit verslag vind je de uitslagen, de verhalen en de partijfragmenten. Een zondags drama in 4 delen.
Maastricht 1 – Reuver 1
Van de hand van Maarten van Laatum
Maastricht 1 speelde in Reuver. Reuver had van tevoren aangegeven met 5 man te spelen. Eén van de spelers had zich op vrijdag ziek gemeld en een vervanger werd niet gevonden. Derhalve stond Maastricht al 1-0 voor. Vrij snel verergerde de situatie zich voor Reuver, de stellingen op bord 2,3 en 4 werden snel slecht tot onhoudbaar.
Op bord 2 speelde Hans Hoornstra tegen de snel spelende Dave van Buggenum. Al snel stond zwart uit de opening beter en eigenlijk ging dat van kwaad tot erger. Op bord 3 had Frans Helmond (w) toen ik voor het eerst kwam kijken al een gruwelijke stelling. Hij kon werkelijk alles door de stelling van zijn tegenstander heen offeren zonder dat hij zelf al te veel gevaar liep. Het was denk ik nog het lastigste om tussen alle mooie zetten de beste te kiezen. Maxim (4z) had toen al gewonnen. Hij kwam met zwart in een heel voordelige Konings-Indische variant terecht en zijn tegenstander gaf er vrij snel de brui aan. Zo stond het 4-0.
Dan waren nog bord 1 en 5 over. Ik speelde zelf op bord 1 tegen de (vriendelijke) reus van Reuver Wim Stingers. Hij hield het vaandel van Reuver hoog. Zeker toen iedereen al klaar was, zie onderstaande foto. En ja, het was koud, en ja, ik moet naar de kapper.


Het werd na een zet of 65 remise. Bij voldoende tijd, energie en animo zal ik de hele partij nog wel eens publiceren.
Frans Neus speelde op bord 5 een moeizame partij. Frans kwam in de Caro-Kann met de d3-variant, ruilde snel dames, kreeg een eindspel van 2 lopers (w) tegen 2 paarden (z) met een symmetrische pionnenstructuur, forceerde toen naar eigen zeggen een vrijpion (h) om de tegenstander daar aan te binden maar vergat daar genoeg tijd voor te nemen. De tegenkansen die zwart kreeg waren groter dan de voordelen voor wit. En daar wist de tegenstander wel raad mee. Eindstand 4,5-1,5.
Maastricht 2 – Schaakmaat 2
Maastricht 2 kreeg bezoek van Schaakmaat 2. Onze locatie in Maastricht was niet beschikbaar, dus deze wedstrijd vond plaats in Geulle. Prachtig dorpje verderop aan de Maas. Helaas was er voor de Maastrichtse kant niet veel te vermelden, behalve dat Ton Leenen zijn partij won en daarmee de eer hoog hield. En, ook niet onbelangrijk, dat iedereen een leuke partij had. Schaakmaatje te groot.

Foto’s: Jack van den Akker.
Maastricht 3 – Voerendaal 3
Van de hand van Pascal Ramaekers
Op 26 oktober is de LiSB competitie weer gestart en dat betekende voor team Maastricht 3 (het voormalige Maastricht 4 dat vorig jaar net niet kampioen werd in de 3 e klasse) de eerste partij in de
2e klasse. Het was tegen het derde team van Voerendaal, vorig jaar nog knap middenmotor in de 2e klasse. De verwachtingen waren niet heel hoog met de grote verwachte tegenstand en met het
meespelen van maar liefst 4 jeugdspelers, maar de energie van de jeugd is hoog en je weet het maar nooit.
De meeste aandacht ging uit naar een bijzondere partij op bord 6 tussen de oudste deelnemer van wellicht de hele LiSB-competitie (maar liefst 100 jaar!) en de bijna jongste, Enrique Ramaekers van 13 jaar. Deze partij was na een uur al klaar, omdat de 100-jarige, die overigens niet hoefde te notuleren want dat was voor hem niet meer mogelijk, een promoverende pion van Enrique niet
meer kon tegenhouden. Daarmee was het al vroeg 1-0.
De tweede partij die beslecht werd was de partij van Maxim Maes. Maxim speelde voor het eerst mee maar dat was niet te zien. Hij had allerlei openingen voorbereid en won met foutloos en
gedisciplineerd spel van zijn hoger ingeschaalde tegenstander. Suzanne Benneheij had zich dapper op bord 3 gepositioneerd en kreeg het lastig in haar partij en moest na ongeveer 2 uur spelen het
hoofd buigen en daarmee werd de score 2-1. Niet veel later kon Emilio Zumach Morales (bord 5), 4 maanden jonger dan Enrique, een nieuwe mooie jeugdprestatie afleveren met een knappe remise tegen een sterkere tegenstander. Hiermee was de tussenstand 2,5-1,5 met nog twee partijen te gaan en wel op de eerste twee borden.
Maar Jelmar Klinkenberg (op bord 1) en Pascal Ramaekers (op bord 2) hadden het allebei heel lastig in hun partijen. Zouden beide Maastrichtenaren het hoofd buigen dan zou het toch nog een zure nederlaag worden. Jelmar had niet veel tijd meer op zijn klok en stond ook nog een pion achter in het eindspel. Pascal had als opening met zwart gekozen voor een passieve hippopatumus defence en kwam zodanig steeds meer onder druk te staan. Jelmar en Pascal keken regelmatig naar elkaars partijen om ook strategisch de juiste keuze te maken in het teambelang.
Nu staat Jelmar bekend als een zeer goede en snelle speler in het eindspel en met die kennis geloofde Pascal er nog wel in. Jelmar had op een gegeven moment nog maar 3 minuten op de klok,
maar wist dat met elke zet er tijd bij zou komen. De tegenstander van Jelmar, ooit een 2000-speler maar de laatste jaren wat minder, had veel meer tijd, maar begon langzaam te bezwijken onder de spanning en de goede zetten van Jelmar. De pion achterstand werd op een gegeven moment goed gemaakt en werd zelfs een pion voorsprong. Onder nog grotere druk bezweek Jelmar’s tegenstander en liet zich zelfs schaakmat zetten voordat een pion gepromoveerd was. Daarmee was de overwinning binnen. Tegelijkertijd was de partij van Pascal nog bezig en op een gegeven moment draaiden de kansen iets in het voordeel van Pascal. Echter, het was een slopende partij van 4 uur geworden en in het eindspel kan 1 fout zomaar leiden tot een nederlaag. Met voelbaar teruglopende energie besloot Pascal remise aan te bieden en zo werd de eindstand 4-2 voor Maastricht 3.
Met de wetenschap dat de volgende tegenstanders een stuk zwaarder zullen zijn, zal Maastricht 3 zich met deze overwinning zeker niet rijk rekenen. Het team is blij met elk punt dat nog kan worden binnengehaald. Deze overwinning kan in ieder geval niet meer worden afgepakt. Een mooi begin.
Maastricht 4 – HSDV 1
Van de hand van Harry Nietsch
Zondag speelde Maastricht-4 tegen HSDV in Helden, Noord-Limburg. Helaas verloor Dien al na een korte partij. 1-0 achter.
Kort daarna speelde Loek een bijzondere partij. Hij kwam in de knel, maar met een mooie combinatie won hij uiteindelijk! 1-1.
Ik speelde tegen de teamleider. Kwam tot kleine dreigingen maar de tegenstander kon het in balans houden en bood na 27 zetten remise aan. Ik had geen extra kansen meer en accepteerde. Achteraf bleek hij 1800 te hebben (edit MvL: voor de partij waarschijnlijk) en was ik toch blij met de uitslag.
Annelie speelde een lange partij tegen een sterke tegenstander. Hij had een vrije pion, die Annelie neutraliseerde. Eindspel Annelie loper+4 pionnen tegen loper+3 pionnen. Dit was net niet genoeg om te winnen: Remise.
Eindstand 2-2 tegen een sterker team. Mooi resultaat!
Partij Loek Gossieau

