Maastricht 1 mocht in de hoofdklase aantreden tegen Voerendaal 2 bij Grand Café Klumme in Klimmen. Erwin en Ronald waren verhinderd, maar invallers Hans en Ashraf maakten het team juist sterker: op papier waren we zelfs zo’n 130 rating sterker op elk bord.
Om kleur-gerelateerde redenen speelde Hans op bord 1 tegen Roger Hünen. Zijn Najdorf met vroeg f4 leverde een aanvalspartij op waarin Hans een kwaliteitsoffer zag, en uiteraard speelde. De koningsstelling van zwart werd opengereten en de dreigingen waren al snel overweldigend. Op bord 2 koos Michal met zwart tegen John Heuts’ Engels voor een flexibele structuur met pionnen op f5, e5, d6 en c6. Wit kwam nooit echt tot grote dreigingen, en een zeer geduldig spelende Michal veroverde het loperpaar, een pionnetje en bouwde vervolgens rustig door totdat de stelling onhoudbaar werd voor wit. Op bord 3 kreeg Frans Helmond al snel een actieve stelling met wit. Complicaties volgden, waarna Frans een stuk buit wist te maken. Hoe dat precies gebeurd is, heb ik niet gezien, maar ook Frans had het punt dus al vlot binnen.
De lagere borden moesten langer vechten. Ashraf speelde met zwart tegen Bert Smeets en kreeg een doorschuifvariant tegen zijn Caro-Kann op het bord. Door enkele onnauwkeurigheden maakte Ashraf het zich lastiger dan nodig was, maar hij kwam nooit in gevaar, en wist in het eindspel een kwaliteit te veroveren, waarna hij vakkundig afruilde naar een gewonnen pionneneindspel. Op bord 5 mocht Max wraak nemen tegen Johanna Sturm, tegen wie hij tijdens het vorige seizoen had verloren door in gewonnen stelling vreselijk mis te grijpen. Hij koos voor een flexibele lijn tegen Johanna’s Konings Indisch. Door een onnauwkeurigheid van zwart kon Max al snel enorm veel ruimtevoordeel pakken. De f-lijn raakte gesloten, waarna Max thematisch op de damevleugel ging aanvallen. Daar won hij een pionnetje, waarna zwart zich genoodzaakt zag om een stuk te geven om nog tot iets van spel te komen, maar met een stuk meer speelde Max gedecideerd de partij uit. Ikzelf (Reinier) mocht op op bord 6 met zwart aantreden tegen Bert Bomhoff. Een Engels werd een geweigerd damegambiet en daarna een Catalaan, maar Bert ging rennen met de pionnen op de damevleugel, wat in de Catalaan wat atypisch is. Ik kon breken met a5 en veroverde het centrum. Daarna was het wat zoeken naar het juiste plan, maar uiteindelijk kon ik mijn centrum naar voren brengen en twee vrijpionnen waren te sterk. Bert gaf een stuk, en wist nog lang moeilijkheden in de stelling te weven, maar ik vond een winstplan en een blunder maakte aan alle onzekerheid een einde.
Zo scoort Maastricht 1 een uitstekende 6-0 overwinning, en door het gelijkspel van Voerendaal 1 tegen Heerlen gaan we nu alleen aan kop in de hoofdklasse LISB.
Bekijk de uitslagen hier: https://lisb.netstand.nl/rounds/view/636
LiSB-competitie Ronde 3: Maastricht 2 – Reuver 2, door Ton
Op zondag 7 december trad ons tweede team — ditmaal op onze uitwijklocatie in het pittoreske Geulle — aan voor de derde ronde van de LiSB-competitie. Tegenstander was het altijd sportieve en sympathieke tweede team van Reuver. Met een gemiddeld ratingverschil van zo’n 75 punten in ons voordeel en de wens om van de voorlaatste plaats weg te komen, waren de verwachtingen hooggespannen.
Bord 1 – Jos
Jos kreeg met zwart een zware opgave: zijn tegenstander beschikte over ruim 250 ratingpunten meer. Hoewel Jos vaak verrassend sterk voor de dag komt tegen hoger gerate spelers, liep het ditmaal anders. Een verkeerd behandelde Draken variant in het Siciliaans leidde al snel tot een niet te pareren mat aanval. Na veertien zetten moest Jos teleurgesteld opgeven. Zoals hij zelf nuchter opmerkte: “Een mooie partij werd het geenszins.”
Bord 2 – Rezar
Teamleider Rezar opende met wit in Catalaanse stijl en bouwde vanaf het begin een solide, controleerbare stelling op. Zijn tegenstander kreeg nergens echt grip en gaandeweg won Rezar een vol stuk, een voordeel dat door Stockfish werd gewaardeerd als +7 bij een nauwkeurigheid van 93%. Het resterende traject was technisch eenvoudig: zijn tegenstander zag het hopeloze van de stelling in en gaf terecht op.
Bord 3 – Jack
Jack werd met zwart geconfronteerd met de zeldzame Anderssen-opening: 1.a3. Hoewel deze zet soms door topspelers als Carlsen en Nakamura wordt ingezet om de tegenstander uit zijn comfortzone te halen, liet Jack zich niet van de wijs brengen. Na een overgang naar een Engelse structuur kwam wit iets actiever uit de opening, maar vanaf zet 13 nam Jack de controle over. Een dameruil op zet 18 stelde hem in staat de witte pionnenstructuur op de damevleugel te ontwrichten, waarna hij met het structurele voordeel overtuigend het eindspel naar winst voerde.
Bord 4 – Alaetin
Alaetin behandelde met wit het Damegambiet op solide wijze en bereikte tot diep in het middenspel een volledig gelijke stelling. Op een kritisch moment koos hij echter voor een afwachtende zet, waardoor zijn tegenstander het initiatief naar zich toe trok. Achteraf gaf Alaetin aan dat hij juist op dat moment zijn aanval had moeten doorzetten. Tot zet 21 speelde hij met een keurige nauwkeurigheid van 89%, maar na een misplaatste loper ging de partij bergafwaarts. Zijn tegenstander bouwde de druk goed op en ook het eindspel viel ongunstig uit. Een zuur verlies na een degelijke start.
Bord 5 – Peter
Peter staat bekend om zijn vlotte speelstijl in de externe competitie: waar anderen nog in de opening zitten, zit hij vaak al met koffie en een versnapering aan tafel — soms met het punt al binnen. Ook nu was dat beeld niet anders. Met zwart loodste hij zijn tegenstander vakkundig een vertrouwde Stonewall-opstelling in. Toen de lijnen in het middenspel open gingen, ontstonden tactische complicaties waarin Peter glashelder zicht hield. Zijn tegenstander verloor uiteindelijk de dame en daarmee de partij. Een overtuigende overwinning, die je onderaan dit bericht kunt bekijken.
Bord 6 – Ton
Op papier leek het een relatief eenvoudige middag voor Ton, maar in de praktijk bleek het een lastige strijd. Met wit koos hij voor een moderne opzet met dubbele fianchetto — een afwachtende structuur waarin timing cruciaal is. Ton vond het juiste moment niet om het initiatief over te nemen en kwam daardoor in een gedrukte positie terecht. In een poging de druk te verlichten ruilde hij een loper en paard voor een toren en pion: materieel houdbaar, maar strategisch een verzwakking. Zwart kreeg een machtig loperpaar in het centrum, open lijnen en langdurige druk. In een stelling die volledig in het voordeel van zwart leek, koos deze echter voor een onnauwkeurige dame-afruil en gaf daarbij pardoes een stuk weg. Met slechts twee minuten op de klok moest Ton vervolgens een gewonnen eindspel nauwkeurig uitspelen. Dat deed hij uitstekend. Door deze zwaarbevochten winst verzekerde hij het team van het beslissende punt.
Eindstand: 4–2 overwinning
Met deze belangrijke zege heeft het team niet alleen de voorlaatste plaats verlaten, maar ook laten zien dat het in staat is onder druk te presteren. De mix van ervaring, veerkracht en soms creatieve oplossingen leverde vandaag een mooi resultaat op. Met hernieuwd vertrouwen kijken we uit naar de volgende ronde — hopelijk een nieuwe stap omhoog op de ranglijst
3e Ronde LiSB Maastricht 3 (2e klasse) door Pascal Ramaekers
Na twee hele mooie overwinningen kreeg het derde team van Maastricht een lastige middag tegen de nummer twee van de 2e klasse (op dit moment) Schaakmaat 2 uit Venray. Op voorhand leek een derde overwinning een moeilijk verhaal te worden en dat bleek ook wel.
Zelf was ik op bord 2 als eerste klaar. Ik speelde tegen een sterke en vooral heel snelle tegenstander. Pas toen de tegenstander een klein foutje maakte, ontstonden er mogelijkheden maar niet veel later maakte ik zelf een fout en deze bleek uiteindelijk fataal: 0-1.
Maxim op bord 3 kwam tot een goede positie, maar kreeg naar eigen zeggen “stress van een toren” en die overmatige torenfocus gaf de tegenstander mogelijkheden om de partij naar zijn hand te zetten: 0-2. Op bord 4 werd door Björn knap gevochten, hij stond zelfs gewonnen, maar toch ging het nog mis in een gevecht van toren tegen paard en loper, altijd lastig: 0-3.
Toen ook Suzanne op bord 5 het hoofd moest buigen, met een nipte nederlaag na een goede opening maar een randpion die niet meer te blokken was, was het qua resultaat gedaan: 0-4.
Om er niet met een forfaitscore af te gaan werd door Maastricht 3 echter nog hard gevochten voor een beter doelsaldo. En met resultaat. De jongste van het stel, Emilio (13), had een sterke aanval door het midden met een pion gesteun door twee torens en een dame en dat was voor de tegenstander teveel van het goede: 1-4. Knap resultaat!
En toen was het even wachten, want er was nog 1 partij bezig en die strijd werd gevoerd tot het bittere einde. Jelmar op bord 1 had het heel lastig tegen een sterke bijna 1900-speler (en broer van de tegenstander op bord 6) en stond praktisch verloren. Maar met een zoveelste Houdini-truc uit zijn repertoire zagen de toeschouwers een stunt in wording: een wanhoopsaanval met stukoffer waarbij de koning van de tegenstander zichtbaar werd en een remise kon worden afgedwongen met eeuwig schaak (remise). Eindstand: 1,5-4,5
Bekijk de uitslagen in de 2e klasse hier: https://lisb.netstand.nl/rounds/view/658
LISB team 4
Maastricht 4 trad uit bij een sterk De Postertoren 2 aan in de 3e klasse. Annelie won met wit van 1700+ en Loek hield remise tegen een 100 rating sterkere tegenstander, maar Harry en Dien gingen de boot in, waardoor Maastricht 4 op 1 matchpunt blijft steken, hoewel van de stand nog weinig te zeggen is aangezien er nog wedstrijden moeten worden ingehaald.
Bekijk de uitslagen en stand van team 4 hier: https://lisb.netstand.nl/rounds/view/644
