De eerste ronde van de KNSB op 20 september gaf mooie resultaten voor Maastricht. Het eerste won uit in Veldhoven en het tweede speelde gelijk tegen Stukkenjagers in Tilburg. Hieronder de verslagen, partijen van Hans Hoornstra en Erwin Komrij en de links naar de uitslagen. Én een toevoeging van Helmer over de spookbeelden. Check it out!
Verslag Team 1
Van de hand van Jelmer Veltman
Maastricht 1 is het nieuwe seizoen van de externe competitie goed begonnen. In Veldhoven werd het eerste team van de Kempen Combinatie verslagen met 3 – 5. Gedetailleerde uitslagen zijn te vinden via de volgende link: Netstand 4 – KNSB
Eerste wedstrijden van het seizoen kennen altijd een extra spanningsdynamiek. De scorebordjes hangen weer allemaal op 0 en de impact van winnen of verliezen op de ranglijst is enorm. Ook individueel is er de spanning: heeft de zomerstop mijn schaakniveau aangetast? Had ik in de zomer niet beter nog wat Konings-Indische openingen kunnen bekijken? Kan ik überhaupt nog schaken? Gelukkig is de interne al twee rondes bezig, waardoor de langdurige concentratie al twee keer geoefend is.
Iemand die al twee interne partijen heeft gespeeld is Frans. Met wit speelde hij een ogenschijnlijk rechttoe, rechtaan partij tegen een snel spelende tegenstander. Ergens in het middenspel kwam Frans een pion voor en wist hij de grote stukkenruil uit te voeren. In no-time kwam een eindspel op het bord waarin wit ook nog het loperpaar had. De pion voorsprong werd een vrijpion, en de vrijpion werd geruild tegen het zwarte paard. Met een loper meer wist Frans zijn voordeel om te zetten in een overwinning.
Nieuw in het team (en daar zijn we zeer blij mee!) is Pranav. Vanuit een solide opening leek wit geen groot voordeel te hebben. Typisch zo’n stelling waar je heel kort bij stil staat voor je doorloopt naar de andere borden. Pranav wist echter kleine voordeeltjes te creëren en zetje voor zetje werden de witte stukken actiever. Een handige afruil leverde een toreneindspel op van 4 versus 2, wat de tegenstander zich niet meer liet bewijzen. Een uitstekende start van het seizoen voor Pranav.
Paula mocht het met zwart opnemen tegen de, op papier, sterkste speler van de Kempen Combinatie, Frans Wolferink. Een vroege dame-uitval was op zich nog wel OK voor Paula, maar de dame bleef wellicht iets te langen hangen op a5. Tactische ideeën waarbij wit en zwart elkaars dame aanvielen werkten helaas niet voor Paula en naast materiaalverlies raakte ze ook de zwartveldige loper kwijt. De slechte stelling werd onhoudbaar en uiteindelijk stond er 1-0 op het uitslagenformulier.
Jelmer koost op bord 2 voor een symmetrische opstelling waardoor het lange tijd redelijk gelijk opging. In een stelling waarin niet veel aan de hand was, gaf wit echter pardoes een stuk weg. De rest was techniek waarin Jelmer de tegenstander geen kans meer gaf zich terug te knokken.
Michal liet op bord 1 zijn uitgebreide openingsrepertoire zien door eens wat anders te spelen op de beginzet. Hoewel de tegenstander de theorie beter leek te kennen, stond Michal al snel ruim voor op de klok. Op increment speelde de tegenstander nog een prima pot, maar met kwaliteitswinst begon het voordeel van Michal steeds concreter te worden. Hoe dit uiteidenlijk een punt is geworden is mij ontgaan, maar Michal kennende zal de tegenstander weinig tot geen kansen hebben gekregen om de partij om te draaien.
Daarmee stond het 4-1 en kon de overwinning ons bijna niet meer ontgaan… …toch?
Ilya leek met zwart prima uit de opening te komen, maar de aanwezige spanning tussen de pionnen op de damevleugel riep wat handjedruk associaties op. Ilya verplaatste zijn elleboog en wit hapte toe. De witte pion kwam op b7, maar Ilya counterde en had zijn zwarte a-pion inmiddels ook op a3 staan. Door een onnauwkeurigheid aan zwarts’ zijde kon de pion op b7 niet onschadelijk gemaakt worden terwijl de zwarte pion wel werd opgepeuzeld. Uiteindelijk moest Ilya door deze ontwikkelingen het onderspit delven.
Jasper aan bord 6 dan… De stelling leek mij lange tijd in evenwicht. Wit was met zijn a-pion gaan rennen en had een dame op de koningsvleugel geposteerd. Dat zette niet direct zoden aan de dijk, maar was wel de inleiding voor wat afwikkelingen die Jasper verkeerd inschatte. In plaats van een goed eindspel, gaf de onvoorziene extra optie van wit, wit een zeer goed eindspel wat niet meer te houden was voor Jasper. 4-3.
Hans was als laatste bezig en mocht de vis op het droge trekken. Daar leek het lange tijd niet op, want na een uur spelen gaf ik geen cent meer voor de kansen van Hans. De dame van de tegenstander had een pion op b2 gesnoept en ook in het centrum had Hans al een pion opgegeven. De compensatie was… …er eigenlijk niet. Zeker niet toen zwart zijn eigen damevleugel had mogen ontwikkelen. Gelukkig voor ons had Hans al twee keer intern gespeeld waaronder een marathon-partij tegen Alaettin. De goed gesmeerde hersenen van Hans bleken nog prima te werken toen de tegenstander een paardvork over het hoofd zag. In plaats van een kansloze stelling met een pion minder, stond Hans opeens een stuk voor tegen twee pionnen. Gewoon zetjes doen was het devies en dat deed Hans. Na lang zwoegen wist Hans ook de laatste vrijpion van zwart onschadelijk te maken en kon de overwinning gevierd worden.
Team 2
Van de hand van Maarten van Laatum
Het tweede speelde een uitwedstrijd in Tilburg, tegen de grote (en roemruchte) vereniging Stukkenjagers. Die vereniging speelt in een bioscoop/filmtheater, vrijwel middenin het centrum van Tilburg. Omdat Frans Neus met vakantie is, mocht ik invallen. Ook Ronald moest zich vanwege ziekte afmelden en gelukkig kon Jack van den Akker het laatste bord bezetten. Gedetailleerde uitslagen zijn te vinden via de volgende link: Netstand 4 – KNSB
Ik had geen idee van de tegenstand en met het tweede krijg je het idee dat niemand in dat team een idee heeft van de tegenstander, sterker volgens sommigen hadden ze al eerder in Tilburg in de bioscoop gespeeld, maar dat was in een andere klasse tegen een ander team.
Er wordt gewoon gespeeld. Heerlijk. Maar, dat zorgde bij mij ook wel voor de nodige gefronste wenkbrauwen, je moet bij team 2 niet een teamleider met een zwak hart hebben.
Naast mij zat Ashraf die op bord 1 zijn opening met wit compleet verknalde en eigenlijk direct al verloren stond. Op zet 13 gok ik. Dan was verderop (bord 5) al een bord leeg, Maxim had een bekende variant van de Grünfeld met wit op het bord getoverd. Maar het was een variant die hij niet vertrouwde, dus toen zijn tegenstander een soort van zettenherhaling in ging was de partij ultrasnel afgelopen.
Verderop op borden 6,7 en 8 was het lastiger te volgen aangezien we in een kleine zaal met 4 teams speelden. Het leek me dat Bas (wit, bord 7) goed uit de opening was gekomen. Tegenstander speelde de Leeuw en dan kom je sowieso altijd goed uit te opening. Jack stond wat onder druk vanuit de opening, maar stond wel op het bord dus daar kon nog van alles gebeuren.
Op bord 4 speelde Reinier vol zelfvertrouwen behoorlijk snel, maar hij verrekende zich in de partij ook behoorlijk snel. Hij offerde een stuk in de veronderstelling die een paar zetten later terug te krijgen. Maar hij kreeg helemaal niets terug, stond een stuk achter en kon opgeven.
Dan had je nog Erwin (gelukkig) die speelde gewoon een prima opening met wit, had een solide plus en hij leek bezig de partij naar zich toe te trekken. Ikzelf was verzand in moeilijke lijnen van de 6. Lg5 Najdorf, waarbij je voortdurend offers aan het uitrekenen bent. Kortom, het zag er al met al niet best uit.
Maar, het tij keerde! Ashraf (nog steeds naast me) won. Zijn tegenstander nam (denk ik) te weinig tijd om zijn betere stelling uit te bouwen en gaf Ashraf de nodige tegenkansen. Die pakte hij en nog voor de tijdscontrole won hij zijn partij.
Daarna wonnen ik en Erwin onze partij rond de 40e zet, mijn tegenstander offerde uiteindelijk niets (we zagen ook geen goede mogelijkheden in de analyse) en het eindspel was verloren voor wit. Erwins partij kende nog wat turbulentie in de tijdnood, zie de partij hieronder, maar hij trok ook de vis op het droge.
In die fase verloren ook Bas en Jack allebei hun partij. Dus zat Helmer (z) in zijn eentje met zijn partij op 3,5-3,5, de beslisser. Volgens Helmer had hij eerder in de partij compleet verloren gestaan, maar daar was toen ik naar de stelling keek niets meer van zichtbaar. Hij stond een pion voor, een dikke vette vrijpion op f2! In een eindspel met 2 torens + loper + 3 pionnen (w) tegen 2 torens + paard + 4 pionnen (z). Het bleek dat Helmer niet zeker van zijn zaak was, want hij had Ashraf al gevraagd of hij remise mocht aanbieden. In een soort spookbeeld ging ie steeds mat vertelde Helmer na de partij. Ook was de klok ver in het nadeel van Helmer. Kortom, het werd remise.
De 4-4 bleek gezien de sterkte van de tegenstanders een mooi resultaat. Hoe het tot stand kwam maakt niet zo veel uit, zeker niet bij het tweede. Het was een eer daar een keer in te vallen.
Partijen
